Przede wszystkim każdy, kto zamierza wystąpić ze sprawą o rozwód powinien wiedzieć, o czym decyduje sąd w wyroku rozwodowym oraz jakie w związku z tym przedstawić dowody na potwierdzenie swoich tez, na których opiera swoje stanowisko występując w sprawie jako Powód bądź Pozwany.

Zgodnie z przepisami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka,
w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Jeżeli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków. W wypadkach wyjątkowych, gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, sąd może nakazać jego eksmisję na żądanie drugiego małżonka. Na zgodny wniosek stron sąd może w wyroku orzekającym rozwód orzec również o podziale wspólnego mieszkania albo o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonków, jeżeli drugi małżonek wyraża zgodę na jego opuszczenie bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego, o ile podział bądź jego przyznanie jednemu z małżonków są możliwe. Na wniosek jednego z małżonków sąd może w wyroku orzekającym rozwód dokonać podziału majątku wspólnego, jeżeli przeprowadzenie tego podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu.

Z powyższego wynika, iż sąd w wyroku rozwodowym ma obowiązek rozstrzygnąć o:

• władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków;

• kontaktach rodziców z dzieckiem oraz

• wysokości, w jakiej każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka;

• sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania.

W odniesieniu do regulacji dot. wykonywania władzy rodzicielskiej oraz ustalenia kontaktów z dzieckiem Sąd ma obowiązek uwzględnić porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie. Sąd bada jednak, czy porozumienie to jest zgodne z dobrem dziecka. Dodać należy, że porozumienie, o którym mowa powyżej, jest możliwe w przypadku, gdy obojgu rodzicom została pozostawiona władza rodzicielska.

Sąd orzeka o władzy rodzicielskiej i w zależności od konkretnej sytuacji ma kilka możliwości rozstrzygnięć, tj.:

• powierzenie wykonywania władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom;

• powierzenie wykonywania władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców i ograniczenie władzy rodzicielskiej drugiego z nich do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do dziecka;

• zawieszenie władzy rodzicielskiej jednego lub obojga rodziców;

• pozbawienie władzy rodzicielskiej jedno lub obojga rodziców.

Pamiętać należy, iż Sąd przy orzekaniu o władzy rodzicielskiej, decyduje również o sposobie jej wykonywania a także o miejscu zamieszkania dziecka. Ustalając miejsce zamieszkania dziecka przy jednym z rodziców, Sąd powinien określić m.in. sposób wykonywania kontaktów drugiego rodzica z dzieckiem. Coraz częściej spotkać się można z orzekaniem przez Sądy tzw. „opieki naprzemiennej” (tak zwanej, ponieważ do chwili obecnej instytucja ta nie jest uregulowana), której podstawę upatrywać można w art. art. 58 § 1a kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Ustalanie zrównoważonego modelu opieki nad dzieckiem wciąż jednak nie jest przez Sądy traktowane jako jedna z opcji rozstrzygnięcia brana pod uwagę od samego początku postępowania a jedynie jako opcja, o którą „walczy” zazwyczaj jeden z rodziców. Wydawanie orzeczenia dot. sprawowania opieki nad dzieckiem, wykonywania kontaktów z dzieckiem, zazwyczaj poprzedzone jest szczegółowym badaniem przez biegłych sytuacji rodzinnej, relacji każdego rodzica z dzieckiem oraz dziecka z rodzicami…jednak sam małoletnia rzadko kiedy ma rzeczywisty wpływ na swój los, gdyż często nikt tak naprawdę nie słucha jego zdania a sprawa rozwodowa sprowadza się do osobistych, emocjonalnych rozliczeń między rodzicami.

Obowiązek alimentacyjny

Każdy z rodziców ma obowiązek zaspokajania potrzeb dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Obowiązek ten musi odpowiadać możliwościom zarobkowym i majątkowym każdego z rodziców. Należy podkreślić, że obowiązek alimentacyjny nie polega tylko i wyłącznie na pokrywaniu potrzeb finansowych – a również polega na osobistych staraniach rodzica o wychowanie dziecka. Nie zawsze deklarowane dochody rodzica obowiązanego do pokrywania kosztów utrzymania dziecka stanowią wiążącą informację do orzeczenia stosownego obowiązku alimentacyjnego. Sąd ma obowiązek zbadać, jakie rodzić obowiązany do pokrywania kosztów utrzymania ma możliwości zarobkowe (tj. czy z posiadanymi kwalifikacjami, umiejętnościami może pracować, zarabiać więcej).

W wyroku rozwodowym Sąd na wniosek małżonka, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może orzec obowiązek dostarczania na jego rzecz od drugiego małżonka  środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom. W sytuacji, gdy jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

Rozstrzygnięcie o sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania

mimo iż jest to obligatoryjny element wyroku – Sąd może od niego odstąpić, jeżeli np. małżonkowie uzgodnili między sobą sposób korzystania z mieszkania a sposób ten nie narusza interesów dzieci oraz tego z małżonków, któremu została powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. Sąd nie rozstrzyga o prawie każdego z małżonków do zajmowanego wspólne lokalu a o "sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków". Na podstawie orzeczenia sądu małżonek "nie uzyskuje bowiem prawa do lokalu, a jedynie faktyczną możliwość tymczasowego zamieszkiwania w tym lokalu w określony sposób".[1]

Słowem podsumowania – postępowanie rozwodowe nie jest formalnością a postępowaniem, które reguluje najważniejsze kwestie naszego oraz naszych dzieci życia. Dlatego też każde postępowanie winno zostać dobrze przemyślane ze względu na daleko idące skutki podejmowanych w jego trakcie działań. 

Przede wszystkim każdy, kto zamierza wystąpić ze sprawą o rozwód powinien wiedzieć, o czym decyduje sąd w wyroku rozwodowym oraz jakie w związku z tym przedstawić dowody na potwierdzenie swoich tez, na których opiera swoje stanowisko występując w sprawie jako Powód bądź Pozwany.

Zgodnie z przepisami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka,
w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Jeżeli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków. W wypadkach wyjątkowych, gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, sąd może nakazać jego eksmisję na żądanie drugiego małżonka. Na zgodny wniosek stron sąd może w wyroku orzekającym rozwód orzec również o podziale wspólnego mieszkania albo o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonków, jeżeli drugi małżonek wyraża zgodę na jego opuszczenie bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego, o ile podział bądź jego przyznanie jednemu z małżonków są możliwe. Na wniosek jednego z małżonków sąd może w wyroku orzekającym rozwód dokonać podziału majątku wspólnego, jeżeli przeprowadzenie tego podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu.

Z powyższego wynika, iż sąd w wyroku rozwodowym ma obowiązek rozstrzygnąć o:

• władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków;

• kontaktach rodziców z dzieckiem oraz

• wysokości, w jakiej każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka;

• sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania.

W odniesieniu do regulacji dot. wykonywania władzy rodzicielskiej oraz ustalenia kontaktów z dzieckiem Sąd ma obowiązek uwzględnić porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie. Sąd bada jednak, czy porozumienie to jest zgodne z dobrem dziecka. Dodać należy, że porozumienie, o którym mowa powyżej, jest możliwe w przypadku, gdy obojgu rodzicom została pozostawiona władza rodzicielska.

Sąd orzeka o władzy rodzicielskiej i w zależności od konkretnej sytuacji ma kilka możliwości rozstrzygnięć, tj.:

• powierzenie wykonywania władzy rodzicielskiej obojgu rodzicom;

• powierzenie wykonywania władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców i ograniczenie władzy rodzicielskiej drugiego z nich do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do dziecka;

• zawieszenie władzy rodzicielskiej jednego lub obojga rodziców;

• pozbawienie władzy rodzicielskiej jedno lub obojga rodziców.

Pamiętać należy, iż Sąd przy orzekaniu o władzy rodzicielskiej, decyduje również o sposobie jej wykonywania a także o miejscu zamieszkania dziecka. Ustalając miejsce zamieszkania dziecka przy jednym z rodziców, Sąd powinien określić m.in. sposób wykonywania kontaktów drugiego rodzica z dzieckiem. Coraz częściej spotkać się można z orzekaniem przez Sądy tzw. „opieki naprzemiennej” (tak zwanej, ponieważ do chwili obecnej instytucja ta nie jest uregulowana), której podstawę upatrywać można w art. art. 58 § 1a kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Ustalanie zrównoważonego modelu opieki nad dzieckiem wciąż jednak nie jest przez Sądy traktowane jako jedna z opcji rozstrzygnięcia brana pod uwagę od samego początku postępowania a jedynie jako opcja, o którą „walczy” zazwyczaj jeden z rodziców. Wydawanie orzeczenia dot. sprawowania opieki nad dzieckiem, wykonywania kontaktów z dzieckiem, zazwyczaj poprzedzone jest szczegółowym badaniem przez biegłych sytuacji rodzinnej, relacji każdego rodzica z dzieckiem oraz dziecka z rodzicami…jednak sam małoletnia rzadko kiedy ma rzeczywisty wpływ na swój los, gdyż często nikt tak naprawdę nie słucha jego zdania a sprawa rozwodowa sprowadza się do osobistych, emocjonalnych rozliczeń między rodzicami.

Obowiązek alimentacyjny

Każdy z rodziców ma obowiązek zaspokajania potrzeb dziecka, które nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać. Obowiązek ten musi odpowiadać możliwościom zarobkowym i majątkowym każdego z rodziców. Należy podkreślić, że obowiązek alimentacyjny nie polega tylko i wyłącznie na pokrywaniu potrzeb finansowych – a również polega na osobistych staraniach rodzica o wychowanie dziecka. Nie zawsze deklarowane dochody rodzica obowiązanego do pokrywania kosztów utrzymania dziecka stanowią wiążącą informację do orzeczenia stosownego obowiązku alimentacyjnego. Sąd ma obowiązek zbadać, jakie rodzić obowiązany do pokrywania kosztów utrzymania ma możliwości zarobkowe (tj. czy z posiadanymi kwalifikacjami, umiejętnościami może pracować, zarabiać więcej).

W wyroku rozwodowym Sąd na wniosek małżonka, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może orzec obowiązek dostarczania na jego rzecz od drugiego małżonka środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom. W sytuacji, gdy jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczyniać się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby ten nie znajdował się w niedostatku.

Rozstrzygnięcie o sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania

mimo iż jest to obligatoryjny element wyroku – Sąd może od niego odstąpić, jeżeli np. małżonkowie uzgodnili między sobą sposób korzystania z mieszkania a sposób ten nie narusza interesów dzieci oraz tego z małżonków, któremu została powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. Sąd nie rozstrzyga o prawie każdego z małżonków do zajmowanego wspólne lokalu a o "sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków". Na podstawie orzeczenia sądu małżonek "nie uzyskuje bowiem prawa do lokalu, a jedynie faktyczną możliwość tymczasowego zamieszkiwania w tym lokalu w określony sposób".[1]

Słowem podsumowania – postępowanie rozwodowe nie jest formalnością a postępowaniem, które reguluje najważniejsze kwestie naszego oraz naszych dzieci życia. Dlatego też każde postępowanie winno zostać dobrze przemyślane ze względu na daleko idące skutki podejmowanych w jego trakcie działań.

 KANCELARIA ADWOKACKA

_________________

adw. Adrianna Randak

Adrianna Randak

adwokat

Na co dzień zajmuje się sprawami rodzinnymi i opiekuńczymi oraz ze względu na zdobyte do tej pory doświadczenie również sprawami szeroko pojętego prawa cywilnego oraz gospodarczego. Jej pasją jest zgłębianie wiedzy na temat prawa
i możliwość jej wykorzystania
w zderzeniu
z rzeczywistymi problemami swoich Klientów. 

Jeśli masz pytania napisz:

kancelaria@ar-adwokat.pl

  KANCELARIA ADWOKACKA ADWOKAT Adrianna Randak

Copyright 2019 © Adwokat Adrianna Randak